Skąd wiemy jak wyglądał Atahualpa?
W maju 1533 roku w Cajamarca więziono Atahualpe – ówczesnego Inkę.
Wśród konkwistadorów był także trzydziestoletni Diego de Mora, wyróżniający się z pośród swoich rodaków. Mora władał biegle wszystkimi językami Bliskiego Wschodu, znał łacinę i język włoski. Jego zdolności lingwistyczne pozwoliły mu także szybko opanować języki peruwiańskich ludów.
Ponadto miał jeszcze zdolności malarskie. Podczas gdy Hernando Pizarro spędzał czas na graniu z Atahualpą w szachy, Mora malował portret władcy Inków.
Portret przez niemal 200 lat znajdował się w Cajamarca, ale potem ślad po nim zaginął. Wszystkie zachowane do naszych czasów wizerunki Atahualpy są jedynie reprodukcjami zaginionego oryginału.
Co jeszcze warto o nim wiedzieć:
Urodzony: 20 marca 1497 lub 1502, Quito.
Zmarł: 26 lipca 1533, Cajamarca.
Okres panowania: 1532- 1533.
Rodzice: Huayna Capac, Tocto Coca – księżniczka ekwadorska.
Pierwsza żona – Coya: Cuxirimay Ocllo (do 1533).
Dzieci: Francisco Tupac Atauchi, Maria Atahualpa, Felipe Atahualpa, Isabel Atahualpa, Huallpa Capac, Francisco Ninancoro, Carlos Atahualpa, Diego Hillaquita, Juan Quispe Tupac, Puca Cisa.
Imię Atahualpa w języki quechua oznacza „Szczęśliwy Ptak”.
Przybrał tytuł ticci capac – Pan Krańców (lub Początków).
W swojej rezydencji miał sady owocowe i nawadniane pola lucerny. Połowę roku spędzał zawsze w Pultamaraca, gdzie znajdowały się gorące źródła – Inkaskie łaźnie „Banos del Inca„. W największym basenie nazywanym „El tragadero„, zatopiono według legendy złotą lektykę Atahualpy.
Jego główny pałac w Cajamarca zbudowano na porfirowym wzgórzu, w którym górne bloki skalne ociosano i stanowiły mur okalający. Na fragmencie ruin pałacu Hiszpanie zbudowali więzienie i ratusz. W skale pod pałacem wykuto sztolnie, która prowadziła do podziemnych pomieszczeń i korytarza. Można nim było w razie zagrożenia przemieścić się na wzgórze Cerro de Santa Apolonia. Pod ziemią odkryto wykute schody prowadzące do tzw. łaźni dla stóp Inki. Wokół pałacu były zabudowania dla służby wykonane z kamiennych ciosów i cegły na zaprawie żwirowej.
Hiszpanie po raz pierwszy zobaczyli go w pobliżu Cajamarca. Był niesiony w lektyce ze złota, przez 80 silnych tragarzy ubranych w niebieskie, błyszczące tuniki.
Ponadto osłaniał go parasol ozdobiony piórami, mieniący się tysiącem barw.
Atahualpa został zamordowany przez Hiszpanów na głównym placu w Cajamarca.
Jego dwoje dzieci Diego i Francisco Hillaquita przebywały po jego śmierci w klasztorze dominikanów San Domingo w Cuzco – przekazał je tam z Quito Diego de Almagro. Najpierw obiecał on Atahualpie że zaopiekuje się dziećmi, ale potem nie interesował się nimi. Z klasztoru zabrał je Diego de Trujillo i wychowywał w swoim domu w Cuzco.
Atahualpa nie miał ucha, obcięli mu je wojownicy Huascara gdy go schwytali.
Podczas walk z wojskami brata, zbudował ufortyfikowany kompleks pucaras w Caranque. Tam ogłosił się panem Tahuantinsuyu i podporządkował sobie wszystkich panów regionu. Po wygraniu wojny z Huascarem zburzył Tomebamba – stolicę ludu Canarii, który walczył po stronie Huascara, a ludność miasta przesiedlił.
Zapraszam do odwiedzenia strony na Facebook