Huayna Capac (żyjący w latach 1467 -1525) był jedenastym królem Inków, a jego pierworodnym synem był Huascar.

W języku inków (quechua, zwanym także runa-simi) słowo huascar oznaczało łańcuch lub linę – dlatego Inka nakazał uczcić to wydarzenie rytualnym „tańcem łańcucha”.

Przez niemal miesiąc najlepsi jubilerzy z kraju tworzyli sznur z litego złota, którego długość miała mieć podobno siedemset stóp i o grubości męskiego ramienia. Przypomnijmy że jedna stopa to około 31 cm, a 1 metr to około 3.28 stóp. Łańcuch miał mieć zatem około 214 metrów !!!!

Kiedy łańcuch był już gotowy, z uwagi na jego ogromny ciężar, niemal trzystu przedstawicieli inkaskiej szlachty tańczyło z nim na placu przed świątynią Coricancha w Cuzco od świtu do zachodu słońca.

Kiedy Atahualpa zbierał w roku 1533 roku obiecany Hiszpanom okup, łańcuch ten nie znalazł się wśród zebranego przez Francisco Pizarro skarbu. Najprawdopodobniej został ukryty przez inkaską szlachtę lub kapłanów i do tej pory oficjalnie nieodnaleziono.

 

Co jeszcze warto wiedzieć o nim.

W okolicy Quito panowała epidemia, podczas której zmarł Huayna Capac, nie wyznaczywszy oficjalnie swego następcy. Za pra­wowitego syna i następcę tronu uważano zwykle pierwszego syna zro­dzonego z oficjalnej małżonki-siostry, zwanej Coya. W tym wypadku był nim Topa Cusi Huallpa, zwany także Huascar i przebywający stale w Cuzco.
Gdy Huascar został przez najwyższego kapłana w Cuzco mianowany władcą, jego brat – Atahuallpa, korzystając z niewyjaśnionej sytuacji dziedziczenia, zbuntował się przeciw tej decyzji oświadczając, że ponie­waż żaden z obu braci nie został publicznie ogłoszony następcą tronu, to żaden nie ma zasadniczego prawa do władzy.
Chciał wprowadzić reformy religijne odbierające przywileje zmarłym i arystokratom, przez co miał wielu przeciwników.