Pchla danina. Z plemieniem Ura (Uru, Uros), zamieszkującym jezioro Titicaca związana jest ciekawa legenda. Byli to ludzie koczujący na wyspach jeziora, mieszkający w trzcinowych chatach i pływający po jeziorze na tratwach wykonywanych z trzciny totora, porastającej brzegi. Posiadali swój własny język i znacznie ciemniejsza karnację od Inków.
Co do ich pochodzenia istnieją dwie wersje. Pierwsza głosi, że około roku 1800 przybyli nad jezioro Titicaca z nad jeziora Popo leżącego w okolicach Oruro. Druga wersja mówi, że w XVII wieku cztery inkaskie rodziny uciekły od niewolniczej pracy u Hiszpanów.
Naukowcy uważają że pochodzą z rodziny plemion Arawaków chociaż używają języka ajmara i czasem kechua. Ostatnią osobą znającą język uru była zmarła w roku 1960 Indianka Jesusa Salinas. Po jej śmierci pozostał już tylko jej mąż – Francisco Vilca z wyspy Huacahuacani, ale znał on jedynie kilkanaście słów języka uru.
Lud ten liczy obecnie około 600 Indian, zamieszkuje około 80 osad na 36 wyspach jeziora Titicaca. Osady to między innymi Torany Pata.
Za czasów Inków zajmował się łowieniem ryb i raczej niczym więcej. Przez Inków plemię to uważane było za wybitnie leniwych, brudnych, gnuśnych i nieużytecznych ludzi. Ich lenistwo tak zezłościło Incę Roca (szóstego Inkę), że nałożył na nich „pchla daninę”. Polegała ona na tym, że każdy z tego plemienia, musiał co miesiąc przynieść mu rurę wypełniona pchłami. Według Inki miało to oduczyć ich próżniactwa.
Inne źródła podają, że plemiona zamieszkujące północne tereny imperium (głównie plemiona Pasto i Quillacinga) miały w zwyczaju zjadanie wszy. Inka Huayna Capac by oduczyć ich tego zwyczaju nakazał im spłacać miesięczne podatki tykwami wypełnionymi wszami.
Obecnie Indianie plemienia Uru żyją z turystyki. Ich pływające wyspy z trzciny totora, z której wykonują także łodzie i domy są podstawowym punktem na turystycznej mapie. W roku 1963 założono tu szkołę adwentystów, a żona nauczyciela Carlosa Velasqueza nauczyła kobiety z plemienia Uru haftować, a te poszerzyły zakres sprzedawanych pamiątek o swetry, makatki, serwetki, torebki itp.
Co jeszcze warto wiedzieć o Inca Rocha.
Urodzony: 1285 lub I poł. XIV wieku, Cuzco.
Zmarł: ok. 1380 lub 1388, Cuzco.
Okres panowania: ok. 1350- 1390.
Rodzice: Capac Yupanqui, Cusi Chimbo.
Pierwsza żona – Coya: Mama Micay.
Dzieci: Yahuar Huacac.
Inca Rocha – VI Inca – władca Hanan Cuzco, w celu umocnienia pozycji swojego rodu i uniknięcia przyszłych walk o sukcesję, jeszcze za życia na swojego następcę mianował Yahuara Huacaca.
Zapraszam do odwiedzenia strony na Facebook