Uzbrojenie wojsk Hiszpańskich i Inkaskich. Armia inkaska posiadała dwa rodzaje broni: ofensywna i defensywną.
Broń ofensywna:
Łuki i strzały – najczęściej używana broń, głównie przez wojowników mieszkających w dżungli. Łuki mogły mieć 2 metry, a strzały długość od 1.2 do 1.5 metra.
Antañaui – oszczepy, miały czubki miedziane lub brązowe w kształcie stożka. Wnikały głęboko w ciało przeciwnika i przebijały tarcze.
Honda lub huaraca, które służyły do rzucania kamieniami. Lina była zakończona trzema odnogami, z umieszczonymi okrągłymi kamieniami. Wojownik rozkręcał linę nad głową, a rzut powodował okręcanie się jej na przeciwniku. Inkowie stosowali ta broń do powalania hiszpańskich koni. Stosowano także z rozżarzonym kamieniami jako pociski zapalające – taki manewr stosowano przy oblężeniu Cuzco.
Włócznie, które zakończone były metalowymi lub kamiennymi grotami. Mierzyły około dwóch metrów i były używane szczególnie przez wojowników pochodzenia Cusco. Ponadto były używane przez generałów jako symbol władzy.
Makana lub porra – drewniana rączka, zakończona główką z brązu lub kamienia, w kształcie okrągłym, owalnym ale najczęściej gwiazdy. Najznakomitsi rangą mogli mieć te główki wykonane ze srebra lub złota.
Siekiery, które były wykonane z polerowanego kamienia, brązu lub miedzi. Miały rączkę o długości od 50 cm do 1 m. Wojownik silnym ciosem mógł rozerwać ciało przeciwnika.
Boleadora (liwi): były to dwa lub trzy pociski złączone ze sobą liną. Lecąc w powietrzu obracały się. Broń często używana również w polowaniach.
Cumaná – urządzenie z trzciny o długości od 30 cm do 90 cm, używane do wystrzeliwania pocisków. Używali ich zwłaszcza etniczni wojownicy, którzy przybyli z dżungli.
Chambi – gruba drewniana rękojeść z powbijanymi kolcami. Były używane przez grupy etniczne południowego pochodzenia.
Huactano – wykonane z jednego kawałka drewna o długości od 60 do 80 cm, z rozszerzoną końcówką.
Uzbrojenie obronne:
Humachinas – hełmy, które były wykonane z drewna lub metalu i zakrywały głowę.
Kamizelki, które za pomocą napierśników wypełnionych bawełną chroniły klatkę piersiową.
Tarcze, wykonane z metalu używali jedynie najwyżsi rangą, a zwykli wojownicy używali tarcz skórzanych.
Wojownicy Inków:
1. Generał;
2. Wojownik Chinchaysuyo (region północny);
3. Wojownik Inków;
4. Wojownik
5. Procarz
6. Wojownik Chimorów (wybrzeże Peru)
Boleadora (liwi): były to dwa lub trzy pociski złączone ze sobą liną. Lecąc w powietrzu obracały się. Broń często używana również w polowaniach.
Uzbrojenie hiszpańskich konkwistadorów
Hiszpański konkwistador.
Zbroja hiszpańskich konkwistadorów.
Morion – rodzaj otwartego hełmu, noszony był przez Hiszpańskich piechurów (głównie pikinierów i muszkieterów) rzadko przez jazdę.
Charakterystyczne cechy moriona to tzw. grzebień oraz kształt ronda: boki opadające, przód i tył – zadarte i spiczaste.
Zapraszam do odwiedzenia strony na Facebook