Conquista słowo z języka hiszpańskiego, oznaczające podbój, zdobycie. Były to hiszpańskie wyprawy zbrojne, podejmowane od końca XV wieku w celu podboju nowo odkrytych terytoriów zamorskich w Amerykach, Afryce i Indiach. Ówczesnym usprawiedliwieniem konkwisty była walka z niewiernymi oraz nawracanie nowych ludów na katolicyzm.
Konkwista sprowadzała się jednak do rozszerzania władzy monarchii oraz wzbogacania się poprzez grabież i znajdowanie taniej siły roboczej. Dla szlachty konkwista oznaczała nowe zajęcie, dawała szansę szybkiego awansu społecznego z niższych warstw społecznych.
Najsłynniejsi konkwistadorzy to ci, którzy na Wyspie Gallo, przeszli przez linię wyrysowaną na piasku przez Francisco Pizarro. Przemówił on wtedy:
”Towarzysze i przyjaciele. Po jednej stronie tej kreski jest głód, trudy, wyrzeczenia, być może śmierć. Po drugiej – wygoda. Ci, którzy staną po tej stronie, wrócą do Panamy, żeby do końca życia trwać w biedzie. Po tej stronie, gdzie ja teraz stoję, jest Peru i wielkie bogactwa. Wybierajcie, po której chcecie być stronie. Decydujcie, co bardziej wam odpowiada.”
Działo się to podczas drugiej wyprawy Pizarra w roku 1527. Rok wcześniej dwa jego statki wypłynęły z Panamy w kierunku Chachama, na północny wschód od Panamy, z zamiarem dotarcia do ujścia rzeki San Juan. Kiedy dotarli do zatoki San Mateo i rzeki Santiago statki zawróciły do Panamy po zaopatrzenie i nowych żołnierzy. 112 konkwistadorów na Isla del Gallo (Wyspie Koguciej) było na skraju wyczerpania, głodni, obdarci, bez nadziei na odnalezienie obiecanego „El Dorado”.
Z pośród 112 Hiszpanów, którzy przybili z nim z Hiszpanii kreskę przekroczyło 12: Cristóbal de Peralta, Nicolás de Rivera, Domingo de Soraluce, Francisco de Cuéllar, Pedro de Candia, Alonso de Molina, Pedro de Alcón, García de Jarén, Antonio de Carrión, Alonso Briceño, Martín de Paz, Juan de la Torre, Francisco Rodríguez de Villafuerte.
Następnie na wyspie Gorgona oczekiwali na wsparcie z Panamy.
Można powiedzieć, że od narysowania tej kreski rozpoczyna się podbój państwa Inków, choć tych trzynastu konkwistadorów nie zdawało sobie jeszcze z tego sprawy. Nie świadomi swojej przyszłości byli także Inkowie.
Jak ważne było to wydarzenie w historii obu krajów świadczy fakt, że udokumentowano to nawet na pocztowych znaczkach.
Zapraszam do odwiedzenia strony na Facebook