Z wielką przyjemnością polecam Wam obejrzenie filmu o badaniach kompleksu Sacsahuaman, leżącego w okolicy Cuzco – dawnej stolicy Inków. Po Cuzco oprowadza Mirosław Rajter – zaprzyjaźniony z moim Portalem.

Z wielką przyjemnością polecam Wam obejrzenie filmu o badaniach kompleksu Sacsahuaman, leżącego w okolicy Cuzco – dawnej stolicy Inków. Po Cuzco oprowadza Mirosław Rajter – zaprzyjaźniony z moim Portalem.

Na moim Kanale YouTube pojawił się nowy film. Tym razem opowiadam o ósmym władcy państwa Inków, czyli o Ince Viracocha.
link do filmu

Na początku artykułu muszę podać Wam trzy ważne zasady:
Po pierwsze – Dla Inków najważniejszym miastem było Cuzco – stolica ich państwa.
Po drugie – Najważniejszym bóstwem było Słońce.
A po trzecie – Najważniejszą świątynią była ta poświęcona właśnie Słońcu.
We wszystkich większych miastach i ośrodkach religijnych powstawały świątynie Słońca, ale ta pierwsza, najważniejsza i największa znajdowała się w Cuzco.

Jeśli chcecie poznać historię pierwszych władców państwa Inków, to zapraszam na mój kanał, gdzie opublikowałem nowe filmy przedstawiające okresy panowania czterech kolejnych władców: Sinchi Roca, Capac Yapanqui, Mayta Capac i Lioque Yupanqui.

https://www.youtube.com/@zmiloscidoinkow/videos
Zapraszam do odwiedzenia strony na Facebook
Towarzystwo Jezusowe działało w Hiszpanii oraz jej koloniach według modelu „Humanizmu Chrześcijańskiego”. Ten model edukacyjny, był od końca XVI wieku bardzo specyficzny i powstał częściowo dzięki humanizmowi renesansowemu, jak również neo-scholastyce, wzmocnionej nowoczesnym modelem duchowym. Głównym założeniem był tomizm – system filozoficzny i teologiczny oparty na naukach św. Tomasza z Akwinu, żyjącego w XIII wieku. Tomizm charakteryzował się harmonijnym łączeniem rozumu i wiary, a także naciskiem na etykę i dążenie do poznania Boga. Oprócz tomizmu promowano studia klasyczne, oparte na nowoczesnej wiedzy o naukach ścisłych.
Od początku swojego istnienia „Towarzystwo Jezusowe” miało na celu jedną z głównych misji, jaką była ewangelizacja Indian Ameryki Południowej. Zakonnicy jezuiccy starali się przekazać im podstawy wiary chrześcijańskiej, gdyż wierzenia rdzennych mieszkańców były rozumiane jako bałwochwalstwo, a sami Indianie jako poganie.
W tym artykule „System monetarny Wicekrólestwa Peru” zaprezentuję politykę monetarną stosowaną w Peru, ale Peru tym kolonialnym, gdyż w czasach Inków pieniądze nie były znane, a handel miał charakter jedynie wymiany towarowej. W szczególnych przypadkach środkiem „płatniczym” u Inków mogły być takie towary jak muszle mullu, papryka, miedziane toporki lub liście koki.
Pierwsze zarządzenia monetarne wprowadził Alfons X Mądry – król Kastylii i Leonu – rządzący w latach 1252-1284. On to wprowadził wartość „Maravedi” jako jednostkę miary do ustalania relacji bimetalicznych a wszelką wymianę towarową realizowano za pomocą tzw. monet rachunkowych.

Oficjalnie w literaturze historycznej, jako pierwszy zdobywca Chile jest przedstawiany Diego de Almagro, towarzysz Francisco Pizarra w pierwszym okresie konkwisty. Jednak na skutek kłótni i nieporozumień wynikających z niesprawiedliwego podziału łupów i przydziału przywilejów Almagro postanowił udać się z wyprawą na tereny obecnego Chile.
3 lipca 1535 roku (lub jak podają inne kroniki w czerwcu) Almagro wyruszył z Cuzco, ówczesnej stolicy Imperium Inkaskiego z oddziałem ponad 500 żołnierzy hiszpańskich (piechurów i kawalerzystów) oraz niemal 12 tysiącami Indiańskich wojowników – kierując się na południe kraju.
Niebotyczny majątek Hernando Pizarro – jedynego z braci Pizarro który przeżył podbój Peru.
Hernando był Hiszpańskim konkwistadorem – synem pułkownika piechoty, weterana walk z Maurami i kampanii włoskich – Gonzalo Pizarro zwanego „Długim”. Hernando miał trzech braci – młodszego Francisco i starszych Juana i Gonzalo. Wszyscy uczestniczyli w podboju Imperium Inków.
W maju 1533 Hernando na statku „Santa Maria del Campo” udał się do Hiszpanii wioząc ze sobą tzw. Quinto real – czyli należną królowi Hiszpanii piątą część okupu przekazanego przez pojmanego władcę Inków Atahuallpe.
Na Plaza de Armas – głównym placu Cuzco, dawnej stolicy Imperium Inków, znajduje się fontanna, a na jej szczycie postać Inki Pacachutiego. Ale czy Inka stał tam od zawsze – okazuje się, że nie.
Historia tego pomnika jest niesamowita i zarazem bardzo ciekawa.
Jak brzmi modlitwa „Ojcze Nasz” w języku Inków
Głównym językiem jakim posługiwano się na obszarze imperium Inków był keczua (quechua, kiczua) – przez rdzennych Indian zwany runa-simi „językiem ludzi”, „mową ludzi”.

W czasach kolonialnych misjonarze Hiszpańscy wykorzystywali ten język do nawracania Indian.
Czytaj dalej